Laatste dagen in Hongkong voor Wouter en Joan

Dinsdag hebben Wouter en ik nauwelijks iets gedaan. Marga had twee castings met veel tijd tussendoor. Dat heeft ze zeker nodig want het is elke keer weer een verrassing waar ze terecht komt. Deze keer stond ze voor de verkeerde lift en ging het brandalarm af. Wat een stress! Op de terugreis reed de bus de andere kant op dus al met al was ze de hele dag onderweg en kwam doodmoe thuis.

Voor ons is het (vakantie) leven hier onderhand ‘killing’: mijn linkerknie en -heup slijten met de dag. Wouter heeft een ondefinieerbare zwelling bij z’n kaak aan de linkerkant. Hier hebben ze ook roomservice dus hebben we het avondeten naar de kamer laten brengen, hoe decadent!

Woensdag had Marga één casting, deze keer klopte het adres niet. Ze kwam een collega tegen die het ook niet kon vinden. Ze kenden elkaar niet maar je ziet van mijlenver al wie hier voor modellenwerk in het land is. Zeker als ze loopt te zoeken. Een ‘local’ liep met hun mee en zag het gebouw ook niet. Na overleg met Quest hebben de dames het toch gevonden. Irritant hoor.

Daarna hebben we de rest van Marga’s spullen naar haar appartement gebracht. Er was iemand aan het dweilen en zij blijkt elke week te komen om te poetsen. Dat is wel opmerkelijk; je zou zeggen dat die meiden zelf met z’n allen hun mini-appartement schoon kunnen maken. Maar goed, ik kreeg het even moeilijk door het idee haar daar achter te moeten laten dus we vertrokken snel om te gaan shoppen. En daar hou ik niet eens van…

Voor de show morgen heeft Marga een plakbeha nodig dus daar gingen we naar op zoek. Ik had er nog nooit van gehoord; best een handig ding zonder bandjes en zonder achterkant. Tenminste, als je model bent en bijvoorbeeld laag uitgesneden jurken moet showen. Ergens anders nog een korte broek gescoord en vervolgens sushi als laatste avondmaal opgehaald. Nonchalant als ik ben (wie geeft mij ook die tas?!) zag de sushi er bij thuiskomst niet zo mooi meer uit. Gelukkig smaakte het prima!