Dag 7: gastredacteur

Onze vaste redactrice heeft vandaag een vrije dag opgenomen en gisteren eigenlijk ook al (quarantainemoeheid?). Om de vaste schare fans van onze blog te blijven voeden werd mij gevraagd in te gaan op een aantal lezersvragen. Dat doe ik graag, want net als de vaste redactrice heb ik verder ook geen bal te doen. Ik zal proberen zo nauwgezet mogelijk jullie vragen te beantwoorden:

De vraag op dag 1 van Wouter (‘Ging goed, ging goed!’) is niet zozeer een vraag, meer een opmerking en zal dan ook als zodanig aan de kant gelegd worden;

Hetzelfde geldt voor ‘Frankfurt’ waar Wouter ‘HongKong komt steeds dichterbij!’ neerkalkte;

Op dag 4 wordt een aantal interessante kwesties naar voren gebracht. Om te beginnen een overweging van Joosje die zich afvraagt of je liever alleen in de gevangenis die quarantainehotel wordt genoemd zou willen verkeren of toch liever met z’n drieën. Nu, op dag 7 van deze blog, dag 5 van de quarantaine, zou onze voorkeur toch uitgaan naar gek worden van elkaar boven gek worden van jezelf. Vooralsnog komen we dan ook uit op liever met z’n drieën. Zoals gezegd gaat het hier om een tussentijdse meting. Mocht dit later gecorrigeerd moeten worden, dan komen we daar in deze blog uiteraard op terug;

Een volgende kwestie wordt door Liesbet naar voren gebracht en gaat in op de vraag of we voorafgaand aan dit gebeuren psychologische deskundigheid hebben ingeroepen. Hierop kan ik volmondig aangeven dat ik geregeld met mijn mederedactrice (net als ik psycholoog) heb gesproken en zij met mij, dus de kwestie is van meerdere kanten psychologisch gefileerd. Maar dan nog gaat het gezegde op ‘als je het niet kent, weet je het niet’, als ik me niet vergis van onze meesterfilosoof Johan Cruijff;

Van Liesbet komt ook de vraag of we na het quarantainehotel gewoon naar buiten mogen of dat er dan ook weer restricties gelden. Dat laatste is het geval: we mogen weliswaar vrijdag naar buiten huppelen (deo volente, nog 2 zelftests en 1 pcr-test te gaan), zaterdag worden we terug verwacht in een Public Test Center voor een pcr-test en dan dinsdag nogmaals voor een afsluitende test. Dat is, als de uitslagen gunstig zijn…

Daarnaast geldt uiteraard de regel dat mondkapjes altijd en overal buitenshuis verplicht zijn. Ook hebben we een app moeten downloaden die vraagt hoeveel ‘armbandjes’ we hebben. Als je besmet bent, moet je een digitale armband om waarmee wordt gecontroleerd of je je woning niet verlaat tijdens je isolatie. Daarnaast moesten we een app downloaden die middels het scannen van QR-codes bij het binnenkomen en verlaten van het hotel, winkels, bussen, restaurants enz. bijhoudt op welke plekken je bent en bent geweest. Beide apps worden constant getrackt door de overheid, ook wel Onze Grote Broer genoemd. Toch een veilig gevoel dat er met je wordt meegekeken…

Tot slot maakt Willem een opmerking over de strengheid van de Chinezen en dat je er wel wat voor over moet hebben. Ja, dat is waar. Maar het eten is wel lekker, ook al zijn de meningen in dezen ook enigszins verdeeld.